Gminna Biblioteka
Publiczna w Iwkowej

"...Zaję­cie, jakiemu oddawali się ci ludzie, było ciężkie i niebezpiecz­ne.

Żyli w lęku, że czegoś nie doniosą w porę i popadną w niełaskę albo że konkurent doniesie lepiej i wtedy cesarz pomyśli: dlaczego Solomon sprawił mi dziś ucztę, a Makonen przyniósł same plewy? Nie mówił, bo nie wie, czy milczał, bo sam jest w spisku? Czy dostojny pan mało doświadczył takich wypadków na własnej skórze, że zdradzali go najbliżsi i naj­bardziej zaufani?
I dlatego cesarz karał za milczenie. Ale, z kolei, bezładne potoki słów nużyły
i drażniły imperialne ucho, więc nerwowe gadulstwo też nie było dobrym wyjściem. Już wygląd tych ludzi mówił, w jakim żyją zagrożeniu. Niewy­spani, zmęczeni działali w ciągłym napięciu, w gorączce, w pościgu za ofiarą,
w zaduchu nienawiści i strachu, jaki ich powszechnie otaczał. Za jedyną tarczę mieli cesarza, ale cesarz mógł ich wykończyć jednym gestem ręki. O tak, dobrotliwy pan nie ułatwiał im życia."